Πάνος Γ. Σπυρόπουλος
Ενδοκρινολόγος | Ενδοκρινολόγοι Μαρκόπουλο
Γεννήθηκα το 1969 και μεγάλωσα στου Ζωγράφου. Το 1987, μετά την ολοκλήρωση των μαθητικών μου υποχρεώσεων στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και το Λεόντειο Λύκειο Πατησίων, μετακόμισα στα Γιάννενα για τις σπουδές μου στην Ιατρική. Εκεί είχα την τύχη να διδαχθώ από πολύ επιφανείς και διεθνούς φήμης Έλληνες επιστήμονες, όπως ενδεικτικά τους κ.κ. Γ. Καλλίστρατο, Χ. Μουτσόπουλο, Π. Σουκάκο, αλλά και από λιγότερο διάσημους μα εξίσου σημαντικούς δασκάλους, τα ονόματα όλων δεν είναι δυνατό να αναφέρω, αν και ξέρω ότι τους αδικώ. Ζητώ συγνώμη γι αυτό και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους.
Στο διάστημα της φοίτησής μου είχα την ευκαιρία να λειτουργήσω για ένα διάστημα σε στενή συνεργασία με το εργαστήριο πειραματικής φυσιολογίας το οποίο διηύθυνε τότε ο κος Καλλίστρατος και τώρα ο αντικαταστάτης του κος Α. Ευαγγέλου, μια εμπειρία η οποία πιστεύω ότι χαρακτήρισε το στίγμα μου στην άποψή μου περί της ιατρικής, καθώς το συγκεκριμένο εργαστήριο εδώ και 60 χρόνια περίπου παράγει σημαντικότατο και πρωτοποριακό ερευνητικό έργο, τεράστιας σημασίας για τη σημερινό επίπεδο γνώσης της ανθρωπότητας. Εκεί διδάχθηκα την επιστημονική μέθοδο διερεύνησης και τη δύναμη της αμφισβήτησης της "απόλυτης αλήθειας".
Αποφοιτώντας το 1993, παρέμεινα στα Γιάννενα, όπου έκανα το αγροτικό μου στο αγροτικό ιατρείο Λιγοψάς, και παραλλήλως παρακολουθούσα το ενδοκρινολογικό ιατρείο του νυν καθηγητή ενδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κου Τσατσούλη.
Κατόπιν ξεκίνησα την ειδίκευσή μου στην παθολογία στο νοσοκομείο ΚΑΤ. Ολοκληρώνοντας αυτήν την περίοδο, υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό ως ιατρός στόλου και της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών.
Το 2002 ξεκίνησα την ειδίκευση στην ενδοκρινολογία στο Ενδοκρινολογικό τμήμα του Ερυθρού Σταυρού, διευθυντεύοντος του κου Κ. Φαινέκου, περίοδος που ολοκληρώθηκε το 2006, οπότε και μετά την επιτυχία στις εξετάσεις ειδικότητας ξεκίνησα τη σημερινή μου εργασία ως ιδιώτης ενδοκρινολόγος στο Μαρκόπουλο.
Φιλοσοφία
Γνωρίζοντας τους περιορισμούς της γνώσης, πιστεύω ότι ο κάθε γιατρός μπορεί να δράσει συμβουλευτικά και ότι καθήκον του είναι να μεταφέρει στον ασθενή του την κατάλληλη πληροφορία που θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχει, ή μπορεί να αποκτήσει. Πιστεύω ότι ο καθένας μας είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας και για τους ανθρώπους που διαλέγουμε να συμβουλευόμαστε. Από τη μεριά μου λοιπόν θέλω να είμαι ένας καλός σύμβουλος σε θέματα που άπτονται του γνωστικού μου αντικειμένου και αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση των ανθρώπων που με εμπιστεύονται, με γνώμονες την ελάχιστη ταλαιπωρία τους στην διαδικασία της διάγνωσης και θεραπείας, αλλά και την λήψη υπ'όψιν οποιασδήποτε ιδιαιτερότητάς τους.
Γι αυτούς τους λόγους προσπαθώ να παραμένω ενήμερος των εξελίξεων ως προς την επιστήμη μου, να συνεργάζομαι με άλλους συναδέλφους μη ανταγωνιστικά, αλλά και να διερευνώ τις απόψεις που παρουσιάζονται κατά καιρούς και από άλλους κλάδους θεραπευτών, οι οποίοι δεν ανήκουν στην κλασσική ιατρική (π.χ. Παραδοσιακή ιατρική, ομοιοπαθητική κλπ).
Τέλος γνωρίζω ότι η καλή συνεργασία είναι πάντοτε αποτέλεσμα και των δύο μερών, βασίζεται δε στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Στις παθολογικές ειδικότητες, αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία από ό,τι στις χειρουργικές, γιατί εδώ ο ασθενής καλείται να ακολουθεί κάποιες οδηγίες για χρόνια, χωρίς να έχει κάποιο άμεσο και ορατό αποτέλεσμα (π.χ. Έλεγχος της χοληστερίνης, του σακχαρώδους διαβήτη κλπ). Έτσι νομίζω ότι η επιτυχία στην ιατρική οφείλεται στους καλούς ασθενείς, όσο και στους καλούς γιατρούς και δίνω βάση στην επίτευξη καλής επικοινωνίας η οποία θα οδηγήσει και τα δύο μέρη στο επιθυμητό αποτέλεσμα..
